Αυτή τη φορά παρακολουθούμε «με κομμένη την ανάσα» τον Πάνο Δημάκη και τη Ναταλία Αργυράκη να «διασταυρώνουν τα ξίφη τους» σε μια «κούρσα», όχι διαδοχής αλλά ανάλυσης της «τηλεοπτικής» γλώσσας. Χωρίς «σφοδρές συγκρούσεις» τα βάζουν όλα «επί τάπητος» και μέσα σε «κλίμα κατάνυξης» μιλούν για όλα αυτά που «ταλανίζουν» το «τηλεοπτικό τοπίο». «Τραγικές φιγούρες» τα μόνιτορ και τα μικρόφωνα.
Αυτή τη φορά παρακολουθούμε «με κομμένη την ανάσα» τον Πάνο Δημάκη και τη Ναταλία Αργυράκη να «διασταυρώνουν τα ξίφη τους» σε μια «κούρσα», όχι διαδοχής αλλά ανάλυσης της «τηλεοπτικής» γλώσσας. Χωρίς «σφοδρές συγκρούσεις» τα βάζουν όλα «επί τάπητος» και μέσα σε «κλίμα κατάνυξης» μιλούν για όλα αυτά που «ταλανίζουν» το «τηλεοπτικό τοπίο». «Τραγικές φιγούρες» τα μόνιτορ και τα μικρόφωνα.